معرفی کتاب
آدم‌ها
نویسنده: استفان کارام
ترجمه: علی محرابی
نوبت چاپ: 1397- اول
قیمت: 11000 تومان
ناشر: نشریکشنبه
نمایشنامه آدم‌ها، یک درام تراژدی ـ کمدی به نویسندگی استفن کارام است و پرتره‌ای از یک خانواده آمریکایی معاصر ترسیم می‌کند. پدر و مادر بریجید، اریک بلیک و دیردرا بلیک از محله اسکرانتون پنسیلوانیا برای روز شکرگزاری به خانه دخترشان بریجید که در محله چینی‌های نیویورک همراه با دوست پسرش ریچارد زندگی می‌کند آمده‌اند.
همگی اصلیتی ایرلندی دارند، بریجید موزیسین است و دختر بزرگ دیگرشان ایمی یک وکیل ساکن فیلادلفیا است، او به تازگی از دوست خود جدا شده و به‌تازگی به سرطان روده مبتلا شده.
یکی دیگر از شخصیت‌ها، مادر اریک یعنی «مومو» است که به آلزایمر مبتلا است.
پدر و مادر از اینکه دخترشان خانه و دین‌اش را ترک کرده غمگین هستند، اعضای خانواده بایستی با مسایلی مانند: گذر عمر،بیماری و اقتصاد در حال تغییر کنار بیایند.
نمایشنامه آدم‌ها یک مکاشفه است. آدم‌های طبقه متوسط در مارپیچی از روابط انسانی در حرکت هستند. این نمایشنامه، مستندگونه و ناتورالیستی است و به شکلی جسورانه و دقیق نحوه زندگی انسان امروزی را ترسیم کرده. به همان اندازه که مایوس‌کننده است روشنگری می‌کند و به همان مقدار در حین سرگرم‌کردن مخاطب صداقت به خرج می‌دهد. با تمامی تاریکی از درونش روزنه امیدی بیرون می‌آید.
معمولا فرمول نمایشنامه‌هایی که به گردهمایی خانواده‌ها می‌پردازند این‌گونه‌اند: نسل‌های مختلف خانواده برای مناسبتی دور هم جمع می‌شوند، بحث سر شام گرم می‌گیرد، سر دسر با یکدیگر دعوا می‌کنند و در آخر از بحث و دعوا خسته می‌شوند، نمایشنامه‌ها همین فرمول را دنبال می‌کنند تا جایی که راز همه شخصیت‌ها آشکار می‌شود اما در این متن، شخصیت‌های استفن کارام آشکارشدن راز شخصیت‌ها را با عشقی بی‌دریغ پاسخ می‌دهند.
تمرکز نمایشنامه بر روی ارتباط شخصیت‌ها با یکدیگر است، آنها همدیگر را عصبانی می‌کنند اما به همان میزان تماشاگر مشتاق است تا با آنها بر سر یک میز بنشیند و همراه آنها با ترس‌های زندگی معمولی و روزمره روبه‌رو شود.
نمایشنامه نه تنها یک پرتره بلکه یک آینه نیز هست، نگاه تیزبین و گوش شنوای نویسنده این تعادل میان خنده و اندوه را برقرارکرده، نمایشنامه‌ای تاثیرگذار، نیش‌دار و هوشمندانه.
این نمایش در پاییز 2016 بر روی صحنه برادوی رفت و نظر منتقدین را به خوبی جلب کرد و برنده‌ی جایزه بهترین نمایشنامه‌ی تونی 2016، فینالیست و نامزد پولیتزر 2016، برنده‌ی جایزه‌ی بهترین نمایشنامه منتقدان نیویورک و بهترین نمایشنامه‌ی سال 2016 (نیویورک تایمز، واشینگتون پست، مجله نیویورک) شد.