نظری اجمالی بر تئاتر کودک در یونان

 در دوران پس از انقلاب، بزرگ‌ترین سرگرمی کودکان و بزرگسالان، نمایش‌های قاراگُزی و پانج بود. البته ضرورت تولید نمایش‌های پیچیده‌تر برای کودکان باعث شد تا نمایشنامه‌نویسی به نام گرگوریوس اگزِنُپولُس در سال 1896 به خلق مجموعه‌ای از نمایشنامه‌های کودک دست بزند. در سال 1903، کنستانتینُس خریستُمانُس (1911-1867)، پانتومیمی برای کودکان تدارک دید. البته این حرکت خلاقانه، بلافاصله دنبال نشد. اِفرُسینی لُنذو (1937-1888) و آنتیگُنی مِتاکزا (1971-1905)، شرکت‌های تئاتر کودک شان را در دهه‌ی 1930 تأسیس کردند. هر دوی آنها معلم بودند. «لُنذو» به دلیل نگارش نمایشنامه‌ی ترانه‌ی صلح و «متاکزا» به دلیل ایفای نقش در رادیو در نقش عمه لِنا شهرت و محبوبیت فراوانی داشتند.

 تئاتر، همیشه بخشی از سیستم آموزشی یونان بوده است. می‌توان گفت که شروع تئاتر مدرن یونان به اجراهای تئاتر در مدرسه توسط یونانیانی که در مرز دانوب زندگی می‌کردند برمی‌گردد. معلمان یونانی، تحت تأثیر عصر روشنگری، نمایشنامه‌هایی از یونان باستان را برمی‌گزیدند و به یاری دانش آموزان اجرا می‌کردند.

به یاری گروهی از بهترین مدارس یونانی و مؤسسه‌های آموزشی فرانسوی، آلمانی، ایتالیایی و آمریکایی، سنتِ تئاترِ مدرسه‌ای تا امروز ادامه پیدا کرده است. کارلس کون، تئاتر را از مدرسه‌ای آغاز کرد که در آن معلم انگلیسی بود.

 طی دوران اشغال یونان توسط آلمانی‌ها، هنرمندی به نام اسپیرُس واسیلیو[i]، کارگردانی به نام سُکراتیس کارانذینُس[ii] و مترجمی به نام واسیلیس رُتاس[iii]، بیشتر زمان‌شان را صرف تئاتر عروسکی کردند. در همان دوره، باربا میچوسیس[iv]، گونه‌ای از تئاتر عروسکی که نام شخصیت اصلی آن را به خود گرفته بود، به دست اِلِنی ثئوخاری پِراکی[v] خلق شد. در نواحی کوهستانی، رُتاس و کُچیولاس، با تئاتر عروسکی به آموزش کودکان و ایجاد حس مقاومت در بزرگسالان همت گماردند.

.

.

.

.

.

خوانندگان و علاقمندان محترم می توانند مطلب کامل این مقاله را از طریق مراجعه به سایت www.magiran.com دریافت و مطالعه فرمایند.