نقد نمایش انقلاب زمستانی

انقلاب زمستانی خوشامدگویی تمام عیاری به سال جدید است؛ از نوع خیلی سردش. رونالد شیملفنیگ چهل و نه ساله یکی از نمایشنامه‌نویسان پرکار آلمانی است که نمایشنامه انقلاب زمستانی را در سال 2013 و 2014 نوشته است. این نمایشنامه پاسخی به ظهور راست جدید در اروپاست. نمایشنامه او بهتر از اخطار با شیپور است و همچون ضدقهرمانش تودار و پنهان‌کار است. او از تماشاگرانش نمی‌خواهد برخیزند یا مقاومت کنند بلکه از آنها می‌خواهد از مشاهداتشان بیاموزند و با تماشای درامی که به تدریج گره‌گشایی می‌شود، بفهمند چه آسان می‌توان فریفته شد و تحت‌تاثیر قرارگرفت. او به چشمان شخص دیگری نگاه می‌کند و از او می‌پرسد: اگر می‌فهمید بیماری مهلکی دارد، واقعا چه چیزی می‌خواست ؟

درباره غریبه‌ای که «زنگ در طبقه متوسط» یک خانواده لیبرال را در کریسمس به صدا درمی‌آورد، هیچ عوام‌فریبی وجود ندارد. او نمونه نزاکت ـ و همانطورکه خودش می‌گوید «جوانمردی» ـ است، با زن مسن مهربان است، با بچه‌ها راحت است، باخ می‌نوازد، پزشک است و همانطور که کم کم آشکار می‌شود یک نئونازی است.

سرنخ‌های وفاداری او ـ لفظ «نظم جهانی»، اصرار او به میراث اجدادی و تجلیل او از کوهستان و موی بلوند ـ همگی به دقت در این نمایش جاسازی شده‌اند. گفتار او ـ با ترجمه دقیق دیوید تاشینگهام ـ حساب شده است و به ندرت به گفتار سیاسی کناره می‌زند. نیکلاس پروست به خوبی از عهده‌ی نقش این مهمان غریبه برمی‌آید. از خود دلواپسی می‌پراکند، گاهی مردد و گاهی متفکر است و کلیات مبهمی را با احترام ستایش می‌کند. او به چشمان شخص دیگری نگاه می‌کند و از او می‌پرسد: اگر می‌فهمید بیماری مهلکی دارد، واقعا چه چیزی می‌خواست؟ صداقت او مهلک است.

از ابتدای نمایش تا زمانی که کیت منهی اسیر مهمان غریبه می‌شود، زنی حساس و شکننده است. او آسیب‌پذیر، بداخلاق، مسن و با محیط ناسازگار است، دستپاچه تلاش می‌کند واکنش‌های دیگران را پیش‌بینی کند، تندی می‌کند، به سرعت تسلیم نوازش‌های مهمان می‌شود و همه اینها را با تندی کنایه داری بروز می‌دهد؛ با کج شدن دهان و سایه‌ای که روی صورتش می‌لغزد.

لورا راجر، دوینیک روآن و میلو تومی همگی بازیگرانی قوی هستند و بر اساس طرح مرکزی شیملفنیگ ماهرانه بازی می‌کنند؛ کاراکترها دستورهای صحنه را به خوبی دیالوگ‌هایشان از بر هستند که تاثیری کمدی و نیتی جدی دارند. ایده‌های صحنه که با افعال متضاد هستند نشان می‌دهند که همه وفادار به متن استادانه‌ای هستند. در تولید مشترک اورنج تری و کمپانی تورینگ اکتورز، رمین گری در مقام کارگردان بسیار مبتکرانه عمل می‌کند. ...

.

.

.

.